Hout verrot als zuurstof er bij kan terwijl het nat is. Dat gebeurt bij heipalen in het gebied tussen het maaiveld en het grondwater. Daarom worden betonnen oplangers gebruikt van rond de twee meter zodat de houten paal altijd in de klei of het veen onder het grondwaterpeil blijft en de vloer van de bebouwing er droog boven staat. Maar bij het maken van beton komt veel CO2 vrij. De oplangers vormen maar een klein deel van het totale volume van bouwmaterialen, maar het zou mooi zijn als je een gebouw volledig duurzaam kunt bouwen.
Het gebruik van gerecycled kunststof is geprobeerd maar de stijfheid daarvan is onvoldoende. Het zou mooi zijn als je voor de oplanger verduurzaamd hout kunt gebruiken dat niet wordt aangetast door de combinatie van vocht, zuurstof, bacteriën en schimmels. Maar wat als het dan toch misgaat? Er is veel ervaring met paalrot en het vervangen van de kop van de houten paal met een betonnen oplanger is bijna onbetaalbaar. Het moet mogelijk zijn om oplangers zo te plaatsen dat ze gemakkelijk vervangbaar zijn. Bij het Underground Forest is dat goed mogelijk omdat je meer oplangers kunt gebruiken dan strikt noodzakelijk is. Daardoor blijft het gebouw stabiel als je er een vervangt. Bij de bouw moet je er natuurlijk wel rekening mee houden dat de oplangers toegankelijk moeten zijn voor inspectie.
Er bestaan impregneermiddelen en coatings (zoals waterglas), die decennia meegaan in water. Als die gecombineerd worden met een bevestigingswijze waardoor ze eenvoudig vervangbaar zijn, kan voortaan ook op de grens tussen lucht en water met biobased materiaal gewerkt worden.
