Augustus 2023 |
In het verleden heb ik vaak gezien hoe een heipaal naar beneden ‘valt’ als hij eenmaal door de toplaag heen is. Nederland lijkt te drijven als een vel op de pap. Om te onderzoeken hoe het echt werkt, zocht ik een heier en kwam via het internet bij Arie Hogendoorn in Ouderkerk aan de IJssel terecht. Er volgde een gesprek en een uitnodiging voor een klus in Bleiswijk.
Arie en ik hadden gelijk een klik. Een man met 45 jaar ervaring in grondverzet en heien en een kleurrijke levenservaring van nog een paar decennia extra. Na een dwarslaesie pikte hij de draad weer op en hijst hij zichzelf de cabine van de heimachine in.
Voor het heien met houten palen in de slappe bodem is inderdaad niet veel energie nodig. Alleen voor het laatste stukje aandrukken in de eerste zandlaag moet stevig getrild worden. Hij maakt zijn eigen betonnen oplangers. Het proces is simpel: eerst op de plek van het piketpaaltje een gat prikken met een priem van een paar meter, dan de paal er in zetten en doordrukken tot hij helemaal in de grond zit. En tenslotte de ijzeren pin die onderaan de oplanger zit, in het hart van de paal zetten en nog twee meter doordrukken. Daar kun je op bouwen.
Hij leerde me ook dat je in klei- en veengrond zelfs zo dicht kunt heien dat er geen ruimte zit tussen de paalkoppen. Hij deed dat wel bij tuinders die een topzwaar waterreservoir op een kleine ondergrond willen zetten. Het toegenomen volume onder de grond wordt voor een groot deel horizontaal opgevangen, maar de grond komt vanzelf ook een stuk omhoog. Mijn aanvankelijke idee om grond eerst omhoog te boren om het land te verhogen, liet ik daarmee varen.
Arie heeft me ook uitgelegd wat de prijs van het hout is. Veel mensen gaan uit van de prijs van een geheide paal. Dat is bij een klein project bijna tien keer zoveel als de prijs van het hout. Dankzij hem wist ik dat je door robotisering en standaardisering een business case kon maken van het Underground Forest als je een goede prijs krijgt voor je carbon credits.